Elke vrijdag voer ik gesprekken met studenten van het Albeda. Zo ook vandaag. Ik geniet ervan om hen te zien groeien en steviger in hun schoenen te zien staan. Uiteraard gaat dit met ups en downs, maar we voeren vaak mooie, leerzame gesprekken met elkaar.
Het zijn stuk voor stuk prachtige mensen die zich op hun eigen manier en eigen tempo ontwikkelen. Net als in de ‘gewone wereld’ eigenlijk. Alleen krijgen ze hier meer tijd en ruimte en soms ook meer begrip. We proberen zoveel mogelijk onderwijs op maat te bieden, zonder de realiteit uit het oog te verliezen. Uiteindelijk worden ze klaargestoomd voor de maatschappij. Ik vind het echt een voorrecht om met hen te mogen werken! Zij leren veel, maar ik ook.