Van de week kreeg ik een fijn compliment van een groepsleerkracht: “Als jij bij mij observeert vind ik dat helemaal niet erg.”
Ik heb dit vaker gehoord.
Vaak vinden mensen het toch spannend als iemand meekijkt in de klas. Logisch, het is een kijkje in jouw keuken. Maar ik ga het volgende zeggen:
Veel mensen die ik observeer komen zoveel krachtiger over dan ik in mijn beginjaren was. Met vallen en opstaan heb ik zaken moeten leren. Ik kijk vaak met bewondering naar deze leerkrachten. Uiteindelijk ben ik heel ver gekomen, maar juist de ‘strijd’ die hieraan voorafging maakt dat ik weet waar ik over praat. Ik sta op gelijke hoogte met een leerkracht en heb hooguit meer kennis op dit moment. Dat maakt mijn coaching laagdrempelig. “I’ve been there.”